عید غدیر خم و مدح امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام
بـاید که تو را حـضرت مـنّـان بنـویـسد در حـد قـلـم نـیست که قـرآن بـنـویـسـد هر دست گدایی که به سوی تو دراز است مفهوم قـنوتی‌ست که در بین نماز است سـمـت حـرم تـوسـت دلـم بــاز روانــه »ای تیـر غـمت را دل عـشاق نشـانه» ایــوان دلــم خـاک، طـلایـی بـده مــولا قـدری به من خـسـته بـهـایی بـده مـولا آن چیست که در حج و طواف است؟ نشانه‌ست »مقصود تویی کعبه و بتخانه بهانه»ست بر اسب سـوار است قـیـامت شده بر پا دشمن به فرار است از این حالت مولا شمـشـیر کـشیـده‌ست که لشگـر بگشاید بـایـد بـرود یـک‌تـنـه خـیـبـر بـگـشـایـد یا قـادر و یا قـاهـر و یا فـاتـح و یا هـو این جرأت و این هیبت و این قدرت بازو مخصوص علی هست علی شیر خداوند آن یکّـه جـوانـمرد به تـعـبـیـر خـداونـد از تـرس ز دستان عـدویش سپـر افـتاد »با خشم علی هرکه در افتاد ور افتاد« احـمـد زنـد آیا نـفـسـی غـیـر عـلـی؟ نه بالا بـرود دسـت کـسی غـیر عـلی؟ نـه »من کنتُ» که بر حیدر کرار رسیده‌ست حقّ است و سرانجام به حقدار رسیده‌ست |